آکنه یکی از رایج‌ترین مشکلات پوستی است که بسیاری از افراد در سنین مختلف با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند و به همین دلیل عمده افراد به دنبال روش‌های درمان آکنه هستند. آکنه در مقاطع مختلف زندگی از نوجوانی گرفته تا بزرگسالی، می‌تواند روی اعتماد به نفس و کیفیت زندگی اثر بگذارد. شیوه‌های و ترفندهای مختلفی برای درمان آکنه مورد استفاده قرار می‌گیرند که برخی خانگی و برخی دیگر داروهای شیمیایی و موضعی هستند. چه تفاوت‌هایی میان درمان خانگی آکنه با درمان پزشکی آن وجود دارد؟ در این مقاله، به جزئیات و شیوه‌های مختلف درمان آکنه پرداخته شده است.
درمان‌های خانگی و طبیعی
یکی از شیوه‌های درمان آکنه، استفاده از ابزارها و ترفندهای خانگی و طبیعی است. در ادامه برخی از رایج‌ترین موارد آورده شده است:
1.عسل: این ماده کاملا ضد باکتری و ضد التهاب است و به همین دلیل می‌تواند به بهبود زخم‌های ناشی از آکنه کمک کند.
2.آلوئه‌ورا: گیاه آلوئه‌ورا هم می‌تواند از طریق خواص ضد التهابی و تسکین‌بخشی قرمزیِ ناشی از آکنه به درمان آکنه کمک کند.
3.روغن درخت چای: این روغن با خاصیت ضد باکتری شناخته می‌شود و روی جوش‌های چرکی موثر است.
4.ماسک خاک رس، کمپرس یخ، چای سبز و خیار: همه این مواردی که گفته بسیار کم‌هزینه هستند و به کاهش التهابات کمک می‌کنند.
درمان خانگی از این مزیت برخوردار است در دسترس قرار دارد و ارزان و بدون نسخه، می‌توان از آن برای درمان آکنه‌های ملایم بهره گرفت. با این حال، بسیاری از این موارد به لحاظ علمی اثبات‌نشده‌اند و می‌توانند پوست‌های خشک را تحریک کنند.
داروهای موضعی بدون نسخه
برخی از داروها به صورت موضعی قابل استفاده هستند و می‌توان آن‌ها را بدون نیاز به نسخه پزشک، تهیه کرد. برخی از آن‌ها از این قرارند:
1.بنزوئیل پراکسید: این دارو، ضد باکتری و ضد التهاب است و می‌تواند جوش‌های سرسیاه و سرسفید را به حداقل برساند.
2.اسید سالیسیلیک: ماده‌های لایه‌بردار نظیر همین دارو می‌توانند برای منافذ بسته مفید باشند.
3.رتینوئیدهای موضعی: داروهایی مانند ترتینوئین و آداپالین هم می‌توانند به تنظیم سلول پوستی کمک کنند و جلوی انسداد منافذ پوستی را می‌گیرند.
این داروها عمدتا نسبت به درمان‌های خانگی، اثربخشی بیشتری دارند و می‌توانند آکنه‌های خفیف تا متوسط را درمان کنند. با این حال، امکان خشکی، تحریک یا مقاومت دارویی وجود دارد.
داروهای سیستمیک با نسخه پزشک
برخی داروها از سال‌ها پیش تولید شده‌اند و با مجوز و نسخه پزشک قابل استفاده هستند. برخی از نمونه‌های معروفشان از این قرار است:
1.آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی: برای درمان آکنه اگر به صورت هورمونی ایجاد شده باشند، بهترین ابزار می‌تواند همین آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی باشد. داکسی‌سایکلین و اریترومایسین از جمله آن‌ها هستند.
2.راکوتان: این دارو هم از شهرت بالایی برخوردار است و می‌تواند برای درمان آکنه‌های کیستی و مقاوم بسیار مفید باشد و التهاب آن‌ها را کاهش دهد.
3.کلکسوتیرون سیستمیک: داروهای ضد تستوسترون برای درمان آکنه‌های مقاوم بسیار موثر هستند.
این شیوه درمان آکنه به‌عنوان موثرترین راه برای درمان آکنه‌های شدید شناخته می‌شود. با این حال، عوارض جدی برای این شیوه درمان پیش‌بینی شده و به همین دلیل نیاز به نظارت پزشک دارد.
درمان‌های پزشکی با فناوری‌های پیشرفته
در برخی از شیوه‌های جدید درمان آکنه از روش‌هایی به جز دارو بهره گرفته می‌شود. در ادامه برخی از آن‌ها مرور شده است:
1.لیزرهای تخصصی: بررسی‌ها نشان می‌دهد این شیوه درمان می‌تواند تا 50 درصد به کاهش و درمان آکنه کمک کند.
2.نور ال‌ای‌دی قرمز و آبی: این شیوه درمان آکنه هم می‌تواند التهابات و باکتری‌ها را تا 45 درصد کاهش دهد. معمولا حدود 4 تا 12 هفته هم زمان می‌برد.
3.مزو و مکیرودرم: در این شیوه از درمان آکنه، جای آکنه و بافت پوست بهبود پیدا می‌کند.
این شیوه‌های درمان بدون دارو پیش می‌روند و عمدتا برای جای آکنه روی پوست حساس، مناسب هستند. البته در این شیوه درمان آکنه به تخصص و هزینه بالا و تعدد جلسات نیاز است.
برای تصمیم‌گیری درباره شیوه درمان باید ابتدا نوع و شدت آکنه را شناسایی کنید. برای درمان آکنه اگر خفیف باشد، از شیوه‌های خانگی بهره بگیرید اما اگر نوع آکنه، شدید و ماندگار است، باید به شیوه‌های دیگر و پیشرفته‌تر برای درمان رجوع کنید. در نظر داشته باشید که همواره، پیش از امتحان شیوه جدید، بخشی از پوست خود را تست کنید تا از بروز احتمالی حساسیت اطمینان به دست آورید. در نهایت، به خاطر داشته باشید که آکنه به صبر و استمرار برای درمان نیاز دارد.
